Helden

9 juni, 19.15 uur. Samen met Peter kom ik voor de 5e keer over de finish van de Alpe D'HuZes 2011. Meer beklimmingen dan ik had durven dromen, en einde van een bijzondere dag.

Om vijf uur 's-ochtends ging de wekker in Huize Pascale in Venosc. Jaap zet koffie, Peter komt wat moeilijk op stoom. Niet gek gezien de 1100km solotrip die hij net achter de kiezen heeft. We eten zwijgzaam ons ontbijt en puzzelen onze drie fietsen in de auto van Peter. Het past en we rijden tot halverwege Venosc -> Bourg D'Oisans, en leggen de laatste kilometers naar de start fietsend af. Vals plat kom ik achter, en de 20 kilo proviand op mijn rug maakt dat beide heren mij nu al los rijden.
We starten en als eerste dump ik mijn proviand bij een paar AD6-ers op één van de campings aan de route. Dat blijkt een prima constructie: ik hoef me niet druk te maken om proviand en kan tussen de beklimmingen door even etend op adem komen. Hartelijk dank en respect voor je 6 beklimmingen, Fester! 


De dagen voorafgaand aan AD6 hebben we met ons team al wat geklommen. Niet de Alpe zelf (te druk) maar een schitterende klim vanaf Venosc de bergen in. Alles draaide soepel (ok, op een last minute cassette-wissel na...) en het is leuk om als groep in zo'n schitterende omgeving wat hoogtemeters te maken. En ook meteen gezien dat heel rustig aan de beste AD6-strategie is: hartslag van meer dan 160 slagen wil ik eigenlijk niet in mijn schermpje zien.

Wachtende teammaten & overslaande ketting: stress!

Terug naar de dag zelf. Beklimming 1, 2 en 3 gaan soepel. Ik kom met Peter en Jaap in een mooi tempo naar boven, en tref teammaten Eus, Nel en Harald op de berg. Alleen afdalen is afzien: zeker na de eerste komen Peter en ik hevig rillend beneden, genoeg voor team medisch om Peter even aan te schieten. 

Trouwste supporters

Bij de derde beklimming kom ik bij de finish ook mijn vriendin & kinderen tegen, die na een kleine wereldreis hun support geven. Top!

Finish 3e beklimming: zon!

Leuk plaatje uit de cabinelift

Beklimming 4 begint voor Peter met kramp in zijn benen, en voor mij dus met ijsberen voor de massage-tent. 3 kwartier later komt hij als herboren weer naar buiten en we klimmen weer samen de 21 bochten naar Alpe D'Huez. Inmiddels wordt het zelfs lekker warm in de beklimming, heerlijk! In bocht 3 kom ik een Maarten Peeters en Margriet Eshuijs zingend tegen, eerste moment van de dag dat de doel van vandaag weer even goed binnenkomt...

Van de vele volgers enthousiaste sms-jes wat een enorme stimulans is in de uitdaging want inmiddels begint mijn lijf ook wel te protesteren. Vooral m'n rug vindt de uren in een identieke houding niet prettig, en ik laat me voor de start van klim 5 dan ook even goed masseren. Peter kijkt het geheel even aan en ligt een minuut later ook op de tafel voor wat preventief onderhoud.


En op naar de vijfde klim. Moeizaam is niet de juiste omschrijving, maar duidelijk is wel dat we al ruim 4000 hoogtemeters ik de benen hebben. Bij de finish die inmiddels Tour de France-achtige proporties heeft aangenomen gaan we dan ook samen in stijl over de streep. Eén dag, ruim 5000 hoogtemeters, en bijna 30.000 euro voor de kankerbestrijding, op alle fronten mogen we als team erg tevreden zijn.


Vrijdagavond is in het Palais du Sport het afsluitende feest. En daar zie je de echte werkers voorbijkomen: de vrijwilligers die geheel belangeloos al hun tijd investeren om ruim 4000 man veilig die berg op te krijgen. Burgemeester van Alpe d'Huez en alle vrijwilligersteams krijgen een staande ovatie, dit zijn in mijn ogen de echte helden!

Uitzending gemist

Heel veel reacties heb ik gekregen naar aanleiding van de NCRV-uitzending op de dag van de Alpe D'HuZes. Indrukwekkend, niet in de laatste plaats vanwege de vele verhalen die de deelnemers meenemen op de Alpe. 

Het was GEWELDIG!

Lieve mensen,
Wat was het GEWELDIG om mee te maken! Nu al weer in het ritme van thuis, maar ook nog steeds vol van alles wat ik heb meegemaakt in Frankrijk.
De reis ging prima en het chalet lag in een leuk klein dorpje met uitzicht op de bergen, heel mooi. Maandag een training afgewerkt met bochten met een stijgingspercentage van 10-12%, dus niet gering! Het ging redelijk goed, maar dinsdag lukt het voor geen meter dus besloten tot donderdag niets meer te doen. De overige teamleden en supporters (Hans en Fleur) druppelden binnen en het gezamenlijk optrekken was heel gezellig. 
Woensdagavond de fietsen gecheckt door teamlid Peter die pas 's avonds was aangekomen, maar wel het meest getrainde teamlid was, dus geen probleem. Woensdagnacht was hel, niet of nauwelijks slapen met dromen van stilstand in bocht 21 en niet meer op kunnen stappen, brrr! Gelukkig werd het ochtend en konden Eus, Harald en ik nog een laatste ontbijt naar binnen werken voordat we op weg gingen naar de start. De andere 3 waren om 06.00 uur vertrokken want zij wilden vaker de berg op en hadden daar meer tijd voor nodig. 
Omdat we met de auto al 3x naar boven waren geweest wisten we wat ons te wachten stond, aan de ene kant fijn maar wel reden voor ontzag voor de berg! Het ging goed! Heb gereden van bocht naar bocht, soms 2 tegelijk, en heb gegeten en gedronken zodat ik eigenlijk goed naar boven ben gereden. Tijd was voor mij niet belangrijk, ik heb genoten van het uitzicht van de mede-renners en gekletst met mensen onderweg die net zoals ik ook even bij moesten komen in de bocht. De sfeer was zo mooi, iedereen die hetzelfde voor ogen heeft, het was één grote familie en één grote verbroedering. Uiteindelijk met Margriet de laatste bochten gereden en samen arm in arm huilend over de finish gekomen. Wat een ontlading en vreugde! 
Besloten het bij 1 beklimming te houden, MAAR inmiddels besloten volgend jaar weer te gaan en dan in ieder geval voor 2x (misschien wel 3x) te gaan want Opgeven Is Geen Optie!

Ik voel me bevoorrecht dat ik heb mee kunnen doen en heb genoten van alles en iedereen, heb in het café gewerkt en 1400 maaltijden opgeschept, ben live bij Knooppunt Kranenbarg op de radio geweest en heb geweldige mensen ontmoet die zich ook onbaatzuchtig inzetten voor het goede doel. 
Nogmaals: het was een GEWELDIGE ervaring en ik dank jullie die mij in wat voor vorm dan ook hebben gesteund nogmaals heel hartelijk. Het meeleven, de sms-jes, de thuiskomst met slingers, ballonnen en spandoek, het voelde als een warm bad en ik prijs me heel erg gelukkig met zoveel lieve mensen om me heen! Dank, dank, dank!! 
Op naar Alpe d'HuZes 2012!

17 keer de Alpe!

17 keer hebben we de Alpe d'Huez bedwongen! En natuurlijk nog belangrijker: wat hebben we daarmee aan de Alpe d'HuZes bijgedragen? Onze teller staat voorlopig op een kleine 27.000(!) euro. Ik had een dergelijk bedrag niet voor mogelijk gehouden toen we ruim een half jaar geleden startten met ons team. Maar dankzij spontane en gulle sponsoren en donateurs hebben we een serieuze bijdrage aan de kankerbestrijding kunnen leveren. 


En uiteraard zullen we iedereen individueel bedanken maar ik wil ook nu eenieder die ons heeft geholpen met het team oprecht hartelijk danken voor jullie betrokkenheid. Naast de sponsoring was ook het aantal sms-en tijdens de klim hartverwarmend. Dank, heel veel dank hiervoor!

Uiteraard komen we later deze week nog terug op onze belevenissen in Frankrijk, dus hou ons blog in de gaten.

Volg ons ook op de berg!

Terwijl ik dit stukje tik is het nog 5 dagen, 7 uur en 50 minuten. En dan gaan ruim 4.000 deelnemers aan de Alpe D'HuZes de uitdaging aan. En dus ook team RAI Vereniging!
Zelf heb ik vandaag de laatste materiaal-puntjes op de i gezet: toch nog maar een 11 - 28 cassette (was 12 - 23) achter gestoken, windjack gezien de weersvoorspellingen (...) en nog wat sportrepen en drankjes. Stuk voor stuk niet weg te krijgen, maar het kan wel net het verschil maken tussen benen die niet meer willen draaien en toch nog een laatste beklimming.


En nu komt het allemaal aan op volgende week donderdag. En jullie kunnen ons volgen! Op Radio 2, maar vooral via de website live.opgevenisgeenoptie.nl. Tussentijden, webcams en live verslagen, alles is beschikbaar. 
Met de naam van ons team (of teamnummer 0319) of mijn teamleden kun je onze prestaties live volgen.


De teller van ons team staat inmiddels op een schitterende 25.000 euro, allemaal dankzij gulle en spontane sponsoren. Nu is het tijd voor onze tegenprestatie. Wij gaan alles geven voor jullie, maar natuurlijk vooral voor KWF. Hartelijk dank voor jullie support!