Uitvalsbasis was de Wambashoeve in Geraardsbergen. Voorheen hoogtepunt op de route, maar daarover straks meer. Absolute aanrader deze hoeve: opperhoofd Pascal is duidelijk met nieuwe gasten in zijn nopjes en overspoeld ons met trivia ('Hilaire van der Schueren woont om de hoek, wist u da?!') en schoonmama verzorgt een ontbijt waar we rest van de Ronde nog de vruchten van plukken.
Voorafgaand aan de route natuurlijk nog een zoektocht naar de juiste manier om de kasseien aan te vallen. Bij mij beperkte zich dat tot de aanschaf van iets bredere 25mm (standaard 23mm) Schwalbe Durano bandjes en deze op 6 (normaal minstens 8) bar te zetten.
Maar dus met z'n allen in het huurbusje en op naar de start. Nog voor de start al 2 teammaatjes spoorloos die zich na enige omzwervingen weer aansloten.
Maar dus gezamenlijk op naar de eerste kasseienstroken. De Molenberg in ons geval. En echt niets wat je daar op voor kan bereiden: hier zitten we al te foeteren als een paar boomwortels het asfalt plooien, op de kasseien lijkt het einde der tijden voor fiets en berijder aangebroken. Met de handen losjes op het stuur springt de fiets alle kanten op, je lijf krijgt er ongenadig van langs en schakelen of remmen is bijkans onmogelijk. Eén strook gedaan, 15 te gaan...
Klimmen gaat prima, wennen aan de kasseien is een groot woord maar we krijgen er enige handigheid in. De Koppenberg dient zich aan en voor het eerst stokt het verkeer. Het is ook zonder drukte al een aardige uitdaging, nu is het lopen vanaf de helft.
De groep is inmiddels gesplitst door wat mechanisch onheil: een shifter weigert dienst en op de grote versnelling is voor krachtmens Cor ook iets te veel van het goede. Flanders Fietsen lijkt lijkt voor een luttele 200 euro uitkomst te bieden met een verse Ultegra-shifter, een kilometer of 40 later blijkt het een double-exemplaar te zijn terwijl we toch echt 3 voorbladen tellen. Terug bij af dus, en op de terugreis even een extra bezoekje aan de fietsboer.
Ik merk inmiddels dat de reserves wat teruglopen en kies er dus voor om m'n eigen tempo te gaan fietsen wat me prima bevalt. Het is koud en met de intensieve klimmetjes en bijbehorende afdalingen lastig warm te houden, maar ik tik de kilometers weer vrolijk af. De Oude Kwaremont dient zich aan met ruim 2 kilometer aan kasseien, geflankeerd aan een muur van VIP-tenten want de professionals passeren hier zelfs 3 maal als in een soort van arena. En dan als laatste de Paterberg: beetje profiel van de Keutenberg maar dan met kasseien. Echt even op mijn tanden bijten en bij de laatste meters toch een licht euforisch gevoel dat ik deze klassieker toch maar even heb gedaan!
.JPG)
Voldaan terug naar de Wambashoeve, en de volgende dag onder een stralende zon nog een rondje Bosberg en natuurlijk de Muur. De stad Geraardsbergen meent dat een rommelmarkt als alternatief voor de verloren Ronde wel passend is, boven bij de kapel is er enige drukte met wat wielertoeristen en media. Wat ons nog een paar seconden in Studio Sport oplevert.
Wij mengen ons als afsluiter onder het publiek en horen Boonen op de radio een overwinning bijschrijven. Volgend jaar weer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten