Op naar de eerste klim: Quirijn en Peter verdwijnen al snel uit beeld, ik vind een goed tempo-maatje in Joost en samen klimmen we in een kleine anderhalf uur naar de top. Vriendin Mildred neemt haar rol als soigneur serieus en vult bidons en schotelt ons een verse banaan voor. Vanwege het krappe schema geen lange pauze, op naar de afdaling met een nog behoorlijk nat wegdek. Beetje rustig aan dus, op de dinsdag al een wielrenner op het asfalt zien liggen op de Col de Sarenne (fraaie sluiproute naar Alpe d'Huez) en daar wil ik me niet bijvoegen. Benen voelen goed, op dinsdag met Quirijn al een proefklimmetje gemaakt vanaf de 'Nederlandse bocht' nummer 7 en dat ging ook al voorspoedig.
Bidons vol, windjack aan, klaar voor 20 minuten afdalen! |
Assistent Tekstra houdt het wiel wel even vast hoor |
That's me! |
Neem je m'n bidon even aan, schat? |
's-Avonds eten we met het hele team + support in een bodega (tja, je bent niet iedere dag in Frankrijk) en wisselen we verhalen uit. Het was een waanzinnige week, niet in de laatste plaats dat we dankzij vele gulle donateurs en de inzet van het team ruim 18.000 euro bijeen hebben gefietst. Ben ik daar trots op? Daar ben ik heel trots op!! Volgend jaar weer? Hmmm, 6x de Alpe op een dag is verleidelijk, dus als we volgend jaar een startplek mogen claimen op de 'lange dag' denk ik er over na...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten