Tweede Paasdag, twee rondjes Hoep

Al het AutoRAI gedoe van de laatste dagen even achter me latend hijs ik me Tweede Paasdag in het zadel om weer even bezig te zijn met fietsen in plaats van met auto's. Deze Pasen gaat de geschiedenis in als één van de warmste en daarom is mijn besluit om rond kwart over negen te gaan fietsen niet slecht. 
De warmte van gisteren blijft blijkbaar nog niet zo hangen eind april, en dat is fijn. Vanuit huis via Het Klein Kalfje naar Ouderkerk a/d Amstel. Bruggetje over linksaf, al snel ben ik de bebouwde kom uit en ruik ik de polder, tikken de insecten tegen helm en bril aan en zie ik vrij veel collega-fietsers die op hetzelfde idee kwamen als ik op dezelfde tijd. 
Maar ook dat is maar betrekkelijk, snel fiets ik alleen (zal wel aan mijn snelheid liggen) en gaat het lekker, met een stevige 37 km/u ben ik vrij snel op het zuidelijkste punt van de Ronde, iets voorbij Waver. Dan tegen de wind in (zoveel is het trouwens niet) terug naar Nes via Zwarte Kat naar Ouderkerk. Ik word niet ingehaald en heb vrij veel tegenliggers. Zoveel dat ik me afvraag of ze 'overnight' de rijrichting hebben veranderd. Gelukkig is dat niet zo. 
Na 45 minuten (15 toevoerminuten en 30 Ronde minuten) ben ik terug en kies ik de doorsteek voor de tweede ronde. Dat zou moeten betekenen dat ik 30 minuten later weer ben waar ik nu ben. Het worden er 32, de vermoeidheid in de benen in voelbaar en ik merk dat er meer getraind moet worden. Dat is dan maar het goede voornemen voor de komende weken. Nog een kwartiertje afvoerroute en 47 km verder ben ik thuis. Moe en tevreden, maar eens even een schema maken voor de komende tijd, dat zal nodig zijn. 

Voorjaar

Vorige week een nieuw fietscomputertje gemonteerd. Hartslag, cadans, hellingshoek en PC-aansluiting het zit er allemaal op. Zaterdag 9 april 2011 uitproberen bij thuisclub WVA Amsterdam op het Sloten-parcours. Door het mooie weer staan er ruim 230 man aan de start. Er moet hard gewerkt worden door de organisatie om alle rugnummers uit te geven.

Vanuit de start wordt zeer nerveus gereden, meer overleven dan rijden. De snelheid ligt steeds zo om de 48-50kmh. En dan gebeurt het toch, dat akelige geschraap op asfalt, er liggen wel twintig man op de grond.
Door de gras erlangs, de bomen beginnen uit te lopen, je ruikt het voorjaar, om nog net aan te sluiten. Het peloton wacht nooit. Een half uur later, na dezelfde bocht, weer een valpartij. Van de schrik alleen maar uitgereden. Thuis het verkeerde knopje ingedrukt, reset of zoiets, en alle data gewist.

Volgende dag revanche en op de fiets naar HSV de Kampioen. Ook hier een ongewone drukte, meer dan 150 man. Ook hier een snel begin, niemand mag weg. Paar keer meegereden met af en toe boven de 55 om amechtig in de buik van het peloton terug te zakken. Vorig jaar ging dat nog wel. Wordt er nu dan zo hard gekoerst of is dit dalende lijn? Weer een valpartij, ziet er akelig uit, maar blijkt toch mee te vallen. De benen lijken beter dan vorige week en kom minder uitgewoond over de streep. Alle data staan nog op de fietscomputer, nu nog stoeien met de software.

Wheeler Planet

Zondag 3 april ter voorbereiding van de Alpe d'Huzes een trainingskoersje gereden bij HSV de Kampioen op Wheeler Planet. Vanuit Amsterdam op de fiets erna toe gereden en prijs de stille zondagochtend langs de Ringvaart over het dijkje bij Halfweg richting het Noordzeekanaal.
Het is een voorrecht dit in gezondheid te kunnen doen. Eliterenners als Jannes Nikolakakis en oud kampioenen als Erwin Kistemaker pijnigen het peloton. Tussen de wielen valt het mee, meerijden maakt de laatste ronden met af en toe over de 50kmh zwaar. Oef, blij over de finish te rijden... Terug met de sterke Skits-renner Remco naar huis.

Trainen in Limburg

En ook Peter heeft zijn Limburgse avonturen samengevat:

Zaterdag 19 maart 2011 hebben we met ons RAI team onze eerste gezamenlijke training gedaan. Niet zomaar een vlak rondje in de de weilanden, maar in Limburg.

Vanuit Genhout hebben we een lus van de Amstel Gold race meegepakt. Na wat gemoedelijke klimmetjes reden we de Keutenberg op. Deze kuitenbijter met zijn 22% heeft al heel wat reputaties op het spel gezet. Aan het begin kwam er een raborenner naar beneden, die omkeerde en, hophophop, naar boven reed. Weer keerde hij om naar beneden. Het was Brammetje Tankink. Deze aardige klepper was lekker aan het trainen. En wij ook.

Met strakblauwe lucht de Eijserberg op, wat een uitzicht en wat een venijn op het laatst. Je bestaan vernauwt zich tot de pijn in je benen. Eenmaal boven vergelijk je vergeefs je inspanning met een ongeneeslijke ziekte.

Daarna pauzeren we in Valkenburg met een stukkie vlaai. In het lentezonnetje rijden we de Cauberg op, bij het bruggetje ben je er bijna. De nog op de weg geschilderde AmstelGold race finish van vorig jaar geeft een sprankje glorie. Via Berg rijden we op en af terug naar Genhout.

Terugblik op Limburg

Leuke van een team is natuurlijk dat je verschillende verhalen krijgt over onze hoogtemeters in Limburg. Hieronder Nel haar terugblik!

Na een voorspoedige rit naar Limburg werden Harald en ik allerhartelijkst ontvangen door de schoonzus van collega Wijnand in Klein Genhout. Na een paar biertjes en wijntjes werd het steeds gezelliger zodat we niet meer uit eten zijn geweest maar ons maal hebben gedaan met frites met zuurvlees, een Limburgse specialiteit! Nadat ook de andere collega's eindelijk gearriveerd waren, zochten we ons bed op in het prima gastenverblijf!

's Morgens ontbeten met broodjes en vlaai, daarna arriveerden de overige teamleden, Isabel, Jasper en Peter. Om 09.15 uur dan eindelijk op de fiets voor de uitgepijlde 1e lus van de Amstel Gold Race, die moest voor iedereen te doen zijn! Al snel hadden we de eerste lekke band die snel vervangen werd, en kwamen de eerste kleine klimmertjes. Best lastig!

Toen een aantal teamleden besloten toch een stukje van de 3e lus te doen, inclusief de Keuterberg, werd het niveauverschil binnen het team erg duidelijk! 22% stijging is dan ook niet echt een peuleschil en ik haalde dat in ieder geval niet. Samen met Eus en Isabel dus richting Valkenburg waar we na een tijd ook de andere teamleden weer tegenkwamen en koffie met vlaai nuttigden op een terras in het zonnetje, heerlijk! 
Toen de Cauberg en richting Klein Genhout waarna we na koffie met cake weer richting huis gingen.

Al met al viel het me toch vies tegen, dus een tandje erbij zetten is nodig!

Zijstapje

De voorjaarsklassiekers zijn weer in het land, met afgelopen weekend de aftrap met de Ronde van Vlaanderen. Mart Smeets zet dingen graag een beetje extra aan, maar hier heeft 'ie helemaal gelijk: het leukste beeld van het weekend!

Ringvaart

Heerlijk! Met dit weer wordt een paar kilometer wegtrappen natuurlijk een stuk aantrekkelijker. Vandaag niet richting de kust (daar zat ik gisteren al, maar dan bij een strandtent ;-)) maar de ringvaart als leidraad genomen. 
Eerst richting Halfweg, en daar een de rustige kant van de ringvaart richting Amsterdam. Dacht (en met mij de fietsrouteplanner van de Fietsersbond) wel de hele weg tot Schiphol de ringvaart te kunnen volgen, maar had even geen rekening gehouden met de Nieuwe Meer en mocht dus nog een extra lusje door Amsterdam Zuid maken. Via de bosbaan naar Schiphol om daar even te verdwalen. Fietspaden houden op, wegwerkzaamheden en nog meer afgesloten fietspaden, help!
Maar de ringvaart blijkt ook hier weer handig en leidt me moeiteloos naar Schiphol-Rijk, en vandaar via een tot mijn grote verrassing schitterend fietspad via Hoofddorp naar Haarlem.
De zon is inmiddels gaan schijnen en de zwarte outfit zorgt ervoor dat ik geen zonnestraal mis. Lekker op temperatuur dus en met 65 kilometer in de benen weer thuis. Conditie viel me niet tegen, maar ben er nog niet. Ook ben ik niet tevreden met de tandwielen achter, ik moet toch naar een setje met wat meer tanden om wat hogere beentempo's aan te kunnen houden. Keep you posted!